Nenu

నేను ఒంటరిని,

పయనం మొదలు పెట్టిన బాటసారిని ,

ప్రయత్నించడం లో ఫలితం కోరని,

వినీల ఆకాశం లో గుర్తింపు నీడని,

అందరికి నేస్తాన్నే గాని ఒంటరిని...

Mithramaa

వెదురు బొంగును వేణువు చేసిన చైత్రమా,

జ్ఞాపకాలను పాడుతున్న గాత్రమా..

చీకటిలో దారి చూపించే దిక్కువు ,

వెలుతురులో లోకం చూపించే ద్రుక్కువు ..

ఎగసే అలలకు పోరాటం తీరం చేరాలని ,

నాకు మాత్రం ఆరాటం నిన్ను చూడాలని ...

చందమామ లేనప్పుడే తారలకు విలువ ,

నువ్వు లేక నేను నిముషమైన నిలువ ...

నింగి ఉన్నంత కాలం చుల్లలు ఎలా ఉంటాయో ,

శ్వాస ఉన్నంత కాలం ప్రాణం ఎలా ఉంటుందో ,

నాకు ఉపిరి ఉన్నంత వరకు నా మనసులో నువ్వు ఉండిపోతావు ...

మొగ్గల్లే విరిసావు చిరునవ్వుతో ,

మ్రానల్లె ఎదిగావు మనసులో మరు నవ్వుతో ,

ఒంటరిగా విడిచావు ఈ ప్రయాణం లో ...

Parugu

నా స్నేహితులెవరో నా చిన్ని మనసుకు తెలియదు...
ద్వేషం అంటే అసలు అర్ధం తెలియదు...
నా మనసుకు ఆనందం కలిగించిన ప్రతి చిన్న విషయం వెనుకా పరిగెడుతున్నాను..
ప్రయత్నిస్తున్నాను ప్రతి క్షణం
ప్రయానిస్తున్నాను అనుక్షణం
ఆనందానికి అతి చేరువలో ఉండడానికి

భారమైన సరే దురాన్ని చేరుకోవాలని
దూరమైనా సరే ఆశల తీరాన్ని అందుకోవాలని పరిగెడుతూనే ఉన్నాను...

Naakosam Vasthavani

నీ మౌనం వెనుక భావం తెలియక

నా మనసు భాష మరిచింది ...

నీ మనసులో చోటు లేక

క్షణ క్షణం విలపించింది ...

మరచిపోలేను నీ నవ్వులు

మరుగు పరచలేను నీ ఆలోచనలు ...

ఏదో ఆస నన్ను బ్రతికిస్తోంది

చిరునవ్వేయ్ నవ్వుతు నాకోసం వస్తావని ...

Tears

సంతోషం లోను కష్టం లోను కూడా కళ్ళు వర్షిస్తాయి...
కానీ భేదం ఒక్కటే ..

ఆనందాశ్రువులు కన్ను దాటి బయటకు రావు ..
కన్నీళ్లు కంట్లో ఉండలేవు ...

నేను అనేది కన్నీటి బిందువైతే నీ కళ్ళలో దాచుకోవడం , వదిలివేయడం నీ ఇష్టం..