Tuesday, January 26, 2010

Mithramaa


వెదురు బొంగును వేణువు చేసిన చైత్రమా,
జ్ఞాపకాలను పాడుతున్న గాత్రమా..

చీకటిలో దారి చూపించే దిక్కువు ,
వెలుతురులో లోకం చూపించే ద్రుక్కువు ..

ఎగసే అలలకు పోరాటం తీరం చేరాలని ,
నాకు మాత్రం ఆరాటం నిన్ను చూడాలని ...

చందమామ లేనప్పుడే తారలకు విలువ ,
నువ్వు లేక నేను నిముషమైన నిలువ ...

నింగి ఉన్నంత కాలం చుల్లలు ఎలా ఉంటాయో ,
శ్వాస ఉన్నంత కాలం ప్రాణం ఎలా ఉంటుందో ,
నాకు ఉపిరి ఉన్నంత వరకు నా మనసులో నువ్వు ఉండిపోతావు ...

మొగ్గల్లే విరిసావు చిరునవ్వుతో ,
మ్రానల్లె ఎదిగావు మనసులో మరు నవ్వుతో ,
ఒంటరిగా విడిచావు ఈ ప్రయాణం లో ...

No comments:

Post a Comment