Monday, April 30, 2012

నీ నవ్వే వెలిసిన వర్షం వెనుక హరివిల్లై ఆకాశాన విరిసింది..!

కాటుక కన్నుల చిన్నది
గుండెను కోసేస్తున్నది
కన్నుల ఎదుటే తానున్నది
కంటికి రెప్పే పడనన్నది

ముద్దొచ్చే కోపం తో మురిపిస్తూ ఉంటుంది
మరిపించే తాపంలో మున్చేస్తుండే నది
సరిగమల నవ్వులతో తొలకరిలా తడిపింది
అలుపెరుగని తలపుల్లో ఆణువణువూ వణికింది

ఎగసిపడే ప్రతి కెరటం తీరాన్నే తాకేలా
అనుక్షణము నీ తలపే నా గుండెను తడుతోందే..
పడి లేచిన ప్రతి కెరటం సంద్రం లో చేరేలా
నను తాకే ప్రతి నవ్వు నీదే అనిపిస్తోందే..

Thursday, April 26, 2012

ఓయ్..!

సంధ్య : నిన్న నువ్వు తాగావు నాకు తెలుసు. ఎందుకు రా ఇలా ఐపోయావ్.
(మౌనం గా వింటున్నాడు ఉదయ్)
సంధ్య: పాటలు రాస్తా సినిమాలు తీస్తా అంటూ జాబు తో పాటు ఎన్నో creative  పనులు చేసేవాడివి.
నీ అవతారం చుస్కున్నావా? ఎలా ఉన్నవో..? అసలు నువ్వేనా అనిపిస్తోంది.!
(ఉదయ్ చురుగ్గా చూస్తున్నాడు)
సంధ్య: (చిరాగ్గా) అసహ్యం వేస్తోంది..
(ఉదయ్ కి ఈ మాట సూటిగా తాకింది)
ఉదయ్: అసహ్యం వేస్తోందా...?
(బొటన వేలి గోరు కొంచెం కొరికి, ఎడమ చేతిని పొడవు గా గోటితో చీరేస్కున్నాడు. వాడి చేతి నుండి రక్తం, అది చూసిన సంధ్య కంట్లో నీళ్ళు ఒకేసారి చిమ్మాయి. అప్రయత్నం గా రక్తాన్ని ఆపాలని ప్రయత్నిస్తోంది. సంధ్య చేతికి రక్తం. ఉదయ్ సీరియస్ గా సంధ్య చెయ్యి పట్టుకుని రక్తం చూపిస్తూ అంటున్నాడు)
ఉదయ్:  ఎర్రగా కారుతోంది కదా దీనికి తెలీదు. (కొంచెం ఆగి) కులం, ఆస్తులు, బంధువులు అంటూ ఇవేవి తెలీదు.
(సంధ్య చెయ్యి తన హార్ట్ మీద పెట్టి)
ఉదయ్: వినిపిస్తోంది కదా హాయిగా తన పని తను చేస్కుని వేల్లిపోతున్నట్లుంది కదా.. దీనికి తెలీదు నీకోసం ఇక్కడ వస్తున్న పెయిన్, ప్రాణం పోతున్నట్లు ఉండే బాధ దీనికి తెలీదు.
(సంధ్య ఏడుస్తూనే ఉంది)
ఉదయ్: నా కళ్ళ లో ఆవిరి అయిపోతున్న కన్నీళ్ళకు తెలీదు, వాటికి కారణం నువ్వే అని. నీ ఎదురుగా ఉన్నా కదా నాకే తెలిదే నువ్వంటే నాకింత ఇష్టమని
సంధ్య: నువ్వు నాకోసం కోరుకున్నది ఇదే కదా...
ఉదయ్: అవును
సంధ్య: ఇప్పుడు నా చేతిల్లో ఏమి లేదు
ఉదయ్: తెలుసు.
సంధ్య: మరి నువ్వు ..?
ఉదయ్: నేను ఓడిపోతే ఓదార్చే వాళ్ళు, చచ్చిపోతే కన్నీరు కార్చే వారు ఎవ్వరు లేరు లే నువ్వు తప్ప. ఇక నువ్వు కూడా లేవు కదా నాకు.
సంధ్య: నన్నేం చెయ్యమంటావ్
ఉదయ్: మరిచిపో నన్ను
సంధ్య: నిన్ను ఇలా వదిలేసి..
ఉదయ్: (తన చేతి గాయం చూపిస్తూ) మచ్చ మాయక పోయినా, గాయం మానిపోతుంది లే.
సంధ్య: ఎందుకురా ఇలా చేసావ్..? అసలేక్కడికి వెళ్తున్నావ్..?
ఉదయ్: తెలీదు.. మారితే, మనిషిగా మారితే, ప్రయోజకుడిని అయితే మరల నీకు కనిపిస్తా.. లేకపోతే నేను అనే వాడు నీ లైఫ్ లోనే లేడు అనుకో..

   ఎందుకో...?
   ఎందుకో..?
   నన్ను తీయని గొంతు తో పిలిచింది ఎందుకో..?

కొంతమంది మన జీవితం లోకి రావడానికి కారణం ఉండకపోవచ్చు..
వాళ్ళు మనల్ని విడిచి వెళ్ళిపోవడం లో మన ప్రమేయం లేకపోవచ్చు..
కానీ వాళ్ళ తో మన అనుబంధం విలువ కట్టలేనిది గా మిగిలిపోవచ్చు..

Tuesday, April 24, 2012

ఈ పాట నాకు ఇష్టం ఐపోయింది నువ్వు వెళ్ళిపోయాక...

నా ప్రేమ కథకు నేనే కదా విలను నా రాత నాది తప్పు ఎవరిదనను

నా ప్రేమ కథకు నేనే కదా విలను నా రాత నాది తప్పు ఎవరిదనను

అరె గుండె తీసి దానం ఇచ్చినాను

ప్రేమ కర్ణుడల్లె పొంగిపోయాను

కనరాని గాయమై పోను పోను కన్నీటి తడిమి లోన దాచినాను

ఏమి చెప్పను మామ..అరె ఎంతని చెప్పను మామ

ఆడి తప్పని ప్రేమ ఇది గాడి తప్పిన ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

--

కన్ను నాదే ..వేలు నాదే చిటికలోనే చీకటాయే జీవితం

వాడిపోదే.. వీడిపోదే ముళ్ళు లాగా గిల్లుతుంది జ్ఞాపకం

ఏ పెద్దమ్మ కుర్చుందో నెత్తి మీద పోటుగాడి లాగ పాటించా మర్యాదా

నా కొమ్మను నేనే ..నరుక్కున్న కాదా

తలుచుకుంటే పొంగుతుంది బాధ

ఏమి చెప్పను మామ అరె ఎంతని చెప్పను మామ

ఆడి తప్పని ప్రేమ ఇది గాడి తప్పిన ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

--

అమ్మా లేదు నాన్న లేడు అక్క చెల్లి అన్న తంబి లేరు లే

అన్ని నువ్వే అనుకున్నా ప్రేమ చేతులారా చేయి జారి పోయెనే

ఈ సోలో లైఫ్ లోన ఒక్క క్షణము ఎందుకు వచ్చిందో ఇంత కాంతి వెళ్లి పోను

సర్లే అనుకున్నా..సర్దుకో లేకున్నా అగ్నిగుండం మండుతుంది లోనా

ఏమి చెప్పను మామ..అరె ఎంతని చెప్పను మామ

ఆడి తప్పని ప్రేమ ఇది గాడి తప్పిన ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

విశ్వదాభి రామ వినుర వేమా గొంతు దిగని గరళమేర ప్రేమ

ఇది నీ పరిచయం మిగిల్చిన జ్ఞాపకం

నాలో నేనే లేనని
నాతో నాకే చెబుతావా..?
నాలో సగమై ఉంటానని
నాతో దూరం పెంచావా..?

కనుమరుగైపోయాననుకొని కన్నీరుగా ఉన్నావా..?
గురుతే లేదని తీరమా గుండెకు భారం ఐనావా..?

నీ నవ్వు లేక మరాళి, మూగబోయే మురళి...
రాధ లేని మురారి, నవ్వులెచట ఏరాలి..?

సముద్రమంత ప్రేమ - గుక్కెడు కన్నీరు
ఇది నీ పరిచయం మిగిల్చిన జ్ఞాపకం