గమ్యమే లేని గమనానికి మార్గం ఎవరు చెప్పగలరు..?

చిగురించే ఆశవి నువ్వైతే
బ్రతికించే శ్వాసను నేనౌతా ..
కనిపించే రూపం నీదైతే
నీ గుండె సడి వింటూ జీవితం గడిపేస్తా..
కన్నీటి భారం మోయలేక కళ్ళు విలపిస్తున్నాయి ..
నీ గుండె సడి వినలేని మనసు రోదిస్తోంది..
మౌనం తో కూడా మనిషిని చంపొచ్చని నిన్ను చూసాకే తెలిసింది..
మరణం కూడా హాయిగా ఉంటుందని మొదటిసారి అనిపించింది..
తన కౌగిలిలో నన్ను కలుపుకోవాలని ఆశగా ఎదురుచుస్తోందో ఏమో

మనస్పూర్తి గా మరనిన్చాలనిపిస్తోంది..
నీ మనసులో నేను లేనని తెలిసినప్పుడు బాధమాత్రమే కలిగింది..
నీకు మనసే లేదని తెలిసాకే నా మనసు మరణించింది...
మరణంతో బ్రతుకుతున్న మొదటి వ్యక్తిని నేనేనేమో...
నీతో బ్రతకలేను,
నిను మరువలేను..

నీ ఆలోచననుండి తప్పించుకోలేను,
నీకోసం ఆలోచిస్తూ మరనించలేను...
మరుపన్నది లేదా నా అలసిన మనసుకు...
జవాబు లేని ఈ ప్రశ్నలను ఎవరినడగాలి..?